11 juli 2013 - Vlaanderen feest.

(Blog post van onze nieuwe voorzitter).

Beste Vlaming, beste N-VA er, beste Sympathisant,

Vandaag, 11 Juli 2013, vieren we onze officiële, zij het weliswaar nog steeds onbetaalde,  

‘Vlaams Nationale Feestdag’.

Waarom is dat zo ? Omdat er 711 jaar geleden een veldslag heeft plaatsgevonden op de Groeningerkouter, tussen het graafschap Vlaanderen en zijn leenheer, de koning van Frankrijk ?

Ach, er zijn door de geschiedenis heen wel meer van zulke veldslagen uitgevochten op Vlaamse gronden. Waarom dan net deze datum ? 

Wel, dat hebben we te danken aan één man: Hendrik Conscience, de man die zijn volk leerde lezen. Zijn volk, dat waren de arme en ongeletterde Vlamingen.

Met zijn boek ‘De Leeuw van Vlaanderen’ zette hij ze aan om te leren lezen, en zo de sociale ontvoogding op gang te trekken. In het Vlaanderen van de 19^de eeuw heerste immers bittere armoede. De Vlamingen hadden honger, amper werk en zeker geen rechten. Ze werden bovendien nog eens gedomineerd door een Franstalige elite.

Met zijn boek, ‘De Leeuw van Vlaanderen’, een boek dat overigens bol staat van de symboliek, verhaalt Conscience over de ‘Guldensporenslag’. Een strijd die pas gewonnen werd nadat ‘De Leeuw van Vlaanderen’ zelf, op een helling verscheen met zijn ‘Vlaamse Leeuwenvlag’ en aldus de Franse soldaten deed sidderen en beven.

Hebben wij toen, als naïeve Vlamingen, de romantiek van het boek voor waarheid aangenomen en daardoor misschien een vals ‘Vlaams Nationalistisch Gevoel’ gecreëerd ? Ach welnee, ook zonder Conscience’s boek, zou de Vlaamse bewustwording hebben plaatsgevonden. Conscience bood met de symboliek van het boek enkel het instrument aan waarmee die ontvoogdingsstrijd een gezicht kreeg. Net daardoor heeft 11 Juli 1302 een grote symbolische waarde en zorgde ze in de 19^de eeuw voor het ontstaan van de Vlaamse Beweging.

Een Vlaamse beweging die aanvankelijk bijna uitsluitend een culturele beweging was, maar zich langzaam is gaan ontwikkelen tot een hervormingsbeweging. Een beweging die er voor gezorgd heeft dat de taal van het volk zou worden erkend in het onderwijs, het leger, de justitie en de
ambtenarij. In een steeds sneller veranderende wereld, die steeds meer globaliseert is het immers superbelangrijk dat wij onze Vlaamse eigenheid en taal behouden en ons niet laten wegdrummen door anderen. 

Vandaar ook het N-VA verlangen naar meer autonomie. Die is echt niet ingegeven door een historische wrok voor al het aangedane leed door de Franstalige dominantie uit het verleden.

De drijfveer is het zoeken naar democratisch en doeltreffend bestuur, zowel voor Vlamingen als Franstaligen.

Want je kan er toch niet naast kijken, België is vandaag geen democratie meer.
Het zijn er twee: een Vlaamse en een Franstalige. Elk met haar eigen partijen, haar eigen sociale- en politieke landschappen. En dat is puur realiteit. En die wordt nog versterkt doordat de politieke centra van deze democratieën momenteel mijlenver van elkaar verwijderd zijn. 

In het overwegend ‘rechtse’ Vlaanderen bestaat er de consensus dat de rol van de overheid beperkt moet zijn en dat de markt en de gemeenschap hun werk moeten doen en de overheid deze werking enkel mag ondersteunen. In het eerder ‘linkse’ Wallonië is er een breed geloof dat de overheid niet alleen een actieve rol moet spelen in de economie en de samenleving, maar dat de overheid ook beide moet beheersen.

Twee democratieën die haaks op elkaar staan en die samen moeten onderhandelen over een federale regering. Uiteraard dat dit botst, met als gevolg een regering en een beleid waarbij veel te weinig gebeurt.

Het resultaat is een land met de een enorme hoge belastingsdruk én de hoogste schuldgraad ter wereld.

Met dank aan de PS uiteraard. Zij vieren dit jaar hun 25^ste verjaardag dat ze onafgebroken in de federale regering zetelen. Vijfentwintig jaar verder en kijk waar we staan. Het wordt tijd dat de stilstand stopt.

Extra belastingen op dienstencheques, bedrijfswagens, pensioensparen, kinderopvang, enz …

het zijn maar een paar voorbeelden van maatregelen die de Vlaamse middenklasse meer doen betalen voor de steeds groter wordende overheid.

Ook qua loonkost voeren we de Europese top aan. We zitten nu met een loonkostenhandicap
van bijna 25% t.o.v. onze buurlanden. Bovendien is het verschil tussen bruto en netto veel te groot. 

De gevolgen van dit rampzalige beleid, voelen we elke dag steeds meer ; 200.000 Vlamingen zitten zonder werk, 40.000 onder hen zijn jongeren en hun aandeel groeit zienderogen, 4.000 faillissementen waren er alleen dit jaar al (zo’n 15.000 bedrijven gingen al failliet sinds het aantreden van Di Rupo), enz …

Het aantal jobs blijft ook verder dalen. (zo’n 16.000 t.o.v. 2012). Dat is de balans van de regering Di Rupo. Als er iets duidelijk is, dan wel dat deze federale regering, zonder meerderheid aan Vlaamse zijde, niet werkt. 

We zijn gebotst op de limieten van het Belgisch kader. Ons pensioenstelsel hervormen, werken lonend maken, de loonkosten verlagen, de competitiviteit herstellen,  het ondernemerschap aanmoedigen door een stabiele fiscaliteit, … dat zijn de paden die we moeten bewandelen (en die op federaal vlak niet mogelijk zijn). We moeten de ambitie hebben de lat hoog te leggen.

En dat kan enkel als we de hefbomen zelf in handen krijgen om een eigen beleid te voeren, met onze eigen oplossingen, onze eigen verantwoordelijkheid en onze eigen centen !!! Daar gaan we dus voor in 2014. Maar dat is voor morgen. Vandaag laten we het boek van Hendrik Conscience opnieuw spreken met al zijn symboliek. Vandaag hijsen we onze ‘Vlaamse Vlag’ en zingen we de ‘Vlaamse Leeuw’ luidskeels mee. Vandaag feesten we …  

LEVE VLAANDEREN, LEVE  DE N-VA !

Johan Van Limbergen

N-VA Voorzitter

Afdeling Boom

johan.vanlimbergen [at] nva-boom.be